Om te overleven is het voor paarden essentieel dat zij goed leiderschap vanaf afstand herkennen. Ervaren ze oprecht, duidelijk en betrokken leiderschap, dan volgen ze vanzelfsprekend. Daarnaast heeft het paard de opdracht om een kuddedier te worden en zijn oriëntatie is daarom gericht op het geheel of de groep. Bij mensen is dat precies omgekeerd. Wij groeien op in een groep en hebben de opdracht om een individu te worden. Deze twee voor paarden belangrijke eigenschappen: “oriëntatie op het geheel” en “focus op consistent en authentiek leiderschap” wordt gebruikt bij paardencoaching. 

Ambivalentie in leiderschap of in gedrag in het algemeen, brengt bij een paard een innerlijk conflict teweeg. Het paard zal proberen om zijn gevoel van veiligheid terug te krijgen en dit conflict op te lossen door te vluchten of door de “strijd” aan te gaan. Deze “strijd” staat in het belang van het geheel. Een conflictgebied kan zijn “ik doe mij anders voor dan ik ben”. Bijvoorbeeld: “ik ben bang maar voel het niet”. Het paard zal zich dan in eerste instantie richten op de angst en niet op het gedrag wat je laat zien om je af te weren. Het lijkt erop of het paard zich in eerste instantie richt op datgene wat we het minst graag willen of kunnen laten zien. Om wat voor reden dan ook.